از هزاران سال پیش تا همین قرن گذشته، زبان محلی آذربایجان شامل آذری و پهلوی و ریشههای ایرانی آن بود. حتی پس از حملۀ مغول نیز، زبان این منطقه بر پایه اسناد تغییری نکرد. اما گروهی از ترکان در جمعیتهای اندک و در بیرون برخی شهرهای آن منطقه مستقر شدند که به قول دکتر یحیی ذکاء تبریزی، آلاچیقنشین نامیده میشدند.
در لغات الترک کاشغری نیز واژۀ تات به معنای شهرنشین آمده است. یعنی اکثریت بومی تات یا همان غیرترکزبان ساکن شهرها و نیز اقلیت ترکزبان ساکن حومۀ شهرها در آن معرفی شده است.
ادامه مطلب ...