نبرد تروآ، رویارویی دو اتحادیه ایرانی در قلمرو میانی

تاریخ روایی و مکتوب ایران که امروزه در مراکز آموزشی و دانشگاهی تدریس می‌شود، پیشینه‌اش به سال‌های اخیر و زمان استعمار می‌رسد که توسط غربی‌ها پی‌ریزی شد. می‌دانیم که اکنون چنین آثاری منابع دانشگاهی مرتبط با پژوهش‌های تاریخی کشورمان را تشکیل داده و اتفاقا مورد کمترین نقدها قرار گرفته‌ است.

این کم‌توجهی سبب جدا شدن بخش‌های مهمی از تاریخ این قلمرو، و برای مثال تاریخ میانرودان و نیز نبردی حماسی همچون تروآ از خاستگاه اصلی آن شده است.

چه کسانی دانسته یا ندانسته سر در آخور بیگانه دارند؟

همه ساله اوایل آبان، بحث بر سر کوروش، پاسارگاد، هخامنشیان، هفتم آبان و... گرم است.

یک طرف طیف ملی‌گرا قرار دارد که به طور کل شامل پژوهشگران حوزه تاریخ و مشتریان عام‌تر اینگونه مباحث می‌شود، و در طرف دیگر طیف ایرانستیز هست که عموما خشکه‌مذهبی‌ها و پان‌ترک‌ها در آن قرار می‌گیرند و البته وجه مشترک بیسوادی در ٣ گروه اخیر و تا حدودی حتی گروه اول، مشهود است.‌

مدیریت کوروش بزرگ

دکتر محمدابراهیم محجوب

پیتر دراکر این کتاب را نخستین و هنوز بهترین کتابی می‌داند که در زمینۀ رهبری به نگارش درآمده است.

دانش و هنر مدیریت در میدان و اتاق‌های جنگ ساخته و پرداخته شده است. پیتر کوزلوفسکی فیلسوف معاصر معتقد است، مدیریت همان حکومت است منهای قدرت سیاسی. وجاهت مدیریت، نه سنتی است نه رضایتی، بلکه عملکردی است. عملکرد (درست) مدیریت نشان خواهد داد که مدیریت‌شوندگان احساس خواهند کرد مدیریت بر آنان برای ایشان سودمندتر بوده است.

آنچه که کوروش کرد و نکرد

کوروش، نخستین کسی بود که به ارزش و جایگاه «رهایی‌بخش» پی برد و وارون بر پادشاهان خونریز و ویرانگر، روی نیک‌رفتار و سازندۀ فرمانروایی را بر جهانیان نمودار ساخت.