تنظیم: مهرداد ایرانمهر
کاشی خشتی هفترنگ که روی آن نقش مردی با لباس فیروزهای، شال زرد و کلاه سبز نقش بسته است.
او کنار اسبی روی زانو نشسته و در حالی که دست راستش را روی بدن اسب قرار داده، دیده میشود. زمینهء کاشی لاجوردی و حواشی نقش مرکزی را نقوش گیاهی زینت داده است.
کاشی هفترنگ، ابتکار ایرانیان در اواخر دورهء تیموری و اوج آن در معماری دورهء صفوی است.
هفت رنگ متداول در این نوع کاشی عبارت است از: سفید، سیاه، لاجوردی، فیروزهای، قرمز، سبز و زرد که البته لزوما تمام هفت رنگ به کار نمیرفته است.
نگارهء اسب و سوار نیز یکی از بارزترین نقوش ایرانی در قرون گوناگون ایران دورهء اسلامی است.
این قطعه کاشی متعلق به دورهء صفوی (قرون دهم و یازدهم) است که از نیشابور به دست آمده، و هماکنون به شمارهء ۹۹۶۴ در تالار صفوی و بخش باستانشناسی و هنر دوران اسلامی واقع در گنجینهء ملی ایران نگهداری میشود.
به صفحه تلگرام ما بپیوندید، تاربرگ تاریخ میانه: