نادرشاه افشار

سال‌هاست که فرهنگ و تاریخ ایران و کسانی چون هوخشتره، کوروش، داریوش، اردشیر بابکان، شاه‌اسماعیل صفوی، نادرشاه افشار و آغامحمدخان قاجار و... مورد هجمه و تمسخر روشنفکران و چپ‌های فکری بوده‌اند.
از نظر ایشان، اتهام هوخشتره داشتن نام مسخره (به معنای شاه خوب) و حمله به کشور همسایه، کوروش یهودی بودن و حمله به بابِل همراه با کشتار مردم، داریوش سرکوب وحشیانۀ شورشیان داخلی، اردشیر بابکان رفتار وحشیانه با شاه اشکانی و برپایی حکومت دینی و ایجاد جامعۀ طبقاتی، شاه‌اسماعیل صفوی کشتار مخالفان مذهبی و احیای دوبارۀ ایران، نادرشاه افشار بدرفتاری با مردم و حمله به دهلی و غارت هند، آغامحمدخان قاجار گسترش دوبارۀ مرزهای ایران و عدم انعطاف در شئون مربوط به ادارۀ مملکت و... می‌باشد.

در اینجا و بر خلاف دیدگاه چپ‌های فکری، به برخی کارهای نادرشاه افشار که طبق اسناد تاریخی و در جهت اعتلای ایران انجام داده است، اشاره می‌کنیم.
۱/ نادر از اهالی ابیورد خراسان بود و خیلی زود به قشون زیر فرمان حاکم محلی صفوی در منطقه پیوست.
۲/ او لیاقت خود را با تلاش در امن نمودن راه بازرگانی مشهد به بخارا، به رخ کشید.
۳/ پس از تسخیر اصفهان توسط قوای محمود گلزایی که به فتوای علمای مکه و جهت اصلاح امور از دیدگاه سنی‌ها، وارد پایتخت شده بودند، به یاری شاه‌طهماسب شتافت و به لقب طهماسب‌قلی بیگ مفتخر گردید.
۴/ با سپاهیانش به اصفهان وارد شد و اشرف گلزایی را به دلیل کشتن شاه‌سلطان حسین وادار به کرنش و عقب‌نشینی نمود.
۵/ به اوضاع کشور سامان بخشید، شورش‌های محلی را سرکوب نمود، خلیج فارس را امن کرد، عثمانی را از توطئه در ایران ناامید نمود، کرکوک و بغداد را به ایران بازگرداند، سپاه ایران را سامانی نو بخشید.
۶/ هشدارهای نادر به محمدشاه مبنی بر پناه ندادن به شورشیان ابدالی هرات که برعکس گلزاییان، خواهان جدایی بودند، ثمر نبخشید و ناچار شورش ترکمانان که بخارا را تهدید می‌نمود، وانهاده و از راه کابل راهی دهلی شد.
۷/ محمدشاه را که دست‌نشاندۀ حاکمان مغول شبه‌قاره بود به انقیاد درآورد و دوباره او را به عنوان دست‌نشاندۀ ایران، حاکم دهلی نمود.
۸/ سپاه مغول را در بیرون دهلی، در محاصره نگهداشت و در پی آن دست مغولان به کلی از شبه‌قاره کوتاه شد.
۹/ برخی عوامل خیانتکار، در دهلی به جان نادر سوءقصد نمودند. نادر ایشان را گوشمالی داد و برای تنبیه بازاریان که حامی توطئه بودند، مالیات‌ها را بالا برد.
۱۰/ ثروتی چشمگیر را به خزانۀ ایران افزود و بدینگونه مالیات رعایا را تا ۳ سال بخشید و مواجب سپاهیان را ۳ برابر نمود. تنها با اندیشۀ خوشبختی مردم، خوار کردن عثمانی طماع و در پی آن بازگرداندن دوبارۀ آسیای خرد به دامان ایران.
۱۱/ نظارت شدیدی بر هزینه‌کرد درست مالیات‌ها اعمال نمود، تا دست ناپاک به آن وجوه نرسیده و در جای درست خود که آبادانی کشور و رفاه مردم و توانایی سپاه باشد، هزینه گردد. و سرانجام جانش را در ۴۷ سالگی بر سر همین پیمان گذارد.
۱۲/  نقل از آغامحمدخان قاجار: اگر من، نادر و شاه‌اسماعیل در یک زمان بودیم؛ کل جهان را فتح می‌کردیم.

منبع: جهانگشای نادری، میرزامهدی