استاد عیسیخان شیرازی از معماران نامی قرن یازدهم و طراح بنای معروف تاجمحل هند است که امروزه به عنوان یکی از عجایب نو هفتگانه جهان، از این ساختمان یاد میشود. عمده شهرت استاد عیسیخان به خاطر طراحی و اجرای بنای ساختمان تاجمحل در شهر آگرا هندوستان است. این بنا، آرامگاه ارجمندبانو بیگم ملقب به ممتازمحل یا نورجهان میباشد.
ممتازمحل همسر ایرانی نورالدین جهانگیر (شاهجهان) از پادشاهان گورکانی یا امپراتوری مغول بابری هند بود. این ساختمان باشکوه که شاهجهان آن را به یادبود نورجهان ساخت، با طراحی استاد عیسیخان شیرازی با بیست هزار کارگر، استادکار، معمار، سنگتراش، نقاش، فلزکار و جواهرتراش به مدت بیست و دو سال صورت گرفته است.
در همان آغاز پیروزی انقلاب، برخی از گروهها و افراد معتقد بودند که باید حجاب در اختیار و انتخاب خود افراد باشد، برخی دیگر هم با تکیه بر احکام اسلامی معتقد بودند که اجباری بودن حجاب، بهترین راهکار برای این منظور است.
حسن روحانی که مسئول اجرای طرح اجباری کردن حجاب در ادارت مربوط به ارتش بود، نظر و اقدامات خود در این باره را شرح داده است:
ادامه مطلب ...
دو نظرسنجیِ انجام شده که تصاویر آن در اینجا دیده میشود، خیلی حرفها برای گفتن دارد.
ساده اینکه، میبینیم فقط یک چهارم شرکتکنندگان در نظرسنجی، هماکنون نیز معتقدند که مردم ایران همچون ۴۰ سال پیش خواستار جمهوری اسلامی به عنوان نوع حکومت هستند. این یعنی، حدود ۷۵ درصد شرکتکنندگان به هر علتی و البته با درصدهایی متفاوت، برین باورند که مردم ایران دیگر چنین رویکردی با میزان ۹۸ درصدیِ سال ۱۳۵۸ ندارند.
در نظرسنجی دوم نیز، فقط حدود ۱۰ درصد شرکتکنندگان معتقدند که همچنان باید از اجرای حجاب اجباری با استفاده از قوای قهریه و به این بهانه که «چون شریعت گفته است»، حمایت کرد؛ و البته آمار قابل توجه ۹۰ درصدی از شرکتکنندگان در نظرسنجی نیز مخالف شیوۀ فعلی حجاب اجباری در کشور هستند.
آخرین نماد از آیینهای نوروزی، همانا روز زیبای «سیزده به در» است که مردم به بزرگداشت پایان مراسم جشنهای سال نو، در آن به طبیعت میروند.
البته امروزه، رسانههای دولتی که در باطن مخالف آیینهای نوروز هستند، این روز را به عمد «روز طبیعت» مینامند تا همچون چهارشنبهسوری که آن را چهارشنبه آخر سال خواندهاند، از نام «سیزده به در» نیز اعلام برائت نمایند.
خاطرهای از صادق طباطبایی
در یکی از روزهای بهار سال ۱۳۳۱ که نوجوانی ۹ ساله بودم، گروهی از طلبههای جوان و سیاسی از تهران عازم قم شده بودند تا با آیتالله بروجردی دیدار کنند. طلبه جوانی که بعدها فهمیدم نواب صفوی بود سخنان تندی ایراد میکرد که هیچ چیز از آن در خاطرم نمانده است. بعدها خبردار شدم که نواب و یارانش قصد دیدار با آیتالله بروجردی را داشتند که ایشان آنها را نپذیرفته بودند.