تبارنامهٔ یعقوب لیث

گردآوری: مهرداد ایران‌مهر

تاریخ سیستان از نوشته‌های کهن به زبان فارسی است که احتمالاً دو تن در طی سده‌های پنجم تا هشتم قمری آن را به نگارش درآورده‌اند.

 

این کتاب جدا از ارزش تاریخی، از نظر زبان و ادبیات فارسی اهمیت بسیاری دارد. از این کتاب تنها یک نسخهٔ خطی به دست آمده که متعلق است به قبل از سال ۸۶۴ قمری که خودش از روی نسخهٔ قدیمی‌تری نوشته شده است.

این مجموعه، نخستین بار به کوشش محمدتقی (ملک‌الشعرای) بهار در خرداد ۱۳۱۴ با عنوان «تاریخ سیستان» به چاپ رسید.

بهار (تاریخ سیستان، مقدمه):

اول کسی که ما را به وجود این کتاب نفیس آگاه کرد، فاضل محترم آقای میرزا عبدالعظیم‌خان گرکانی بود که در چند سال پیش ازین قسمتی از اشعار محمد وصیف را به عنوان قدیمیترین شعر فارسی در یکی از مجلات طهران منتشر ساخت.

در تاریخ سیستان در خصوص نسب‌نامه یعقوب لیث صفار چنین آمده:

یعقوب بن اللّیث بن المعدل بن حاتم بن ماهان بن کیخسرو ابن اردشیر بن قباد بن خسرو اپرویز بن هرمزد ابن خسروان‏ بن انوشروان بن قباد بن فیروز بن یزید جردین (یزدگرد) بن بهرام جور بن بردحور (یزید جورد) بن‏ شاپور بن شاپور ذى‌الاکتاف بن هرمز بن نرسى بن بهرام بن بهرام بن‏ هرمزالبطل بن شاپور ابن اردشیر بن بابک بن ساسان بن بابک بن ساسان بن بهمن‏‌الملک بن اسفندیارالشدید بن یستاسف‌الملک (گشتاسپ) بن لهراسب -عم کیخسرو بن سیاوش- بن سهراب (لهراسب) بن آهوجنک‏ بن کیقباد بن کیفشین‏ بن کى‌ابیکه بن کى‌منوش بن نوذر بن منوش بن منوشرود بن منوشجهر بن نروسنج (نریوسنگ) بن ایرج بن افریدون بن ابتیان‏ (آتبین) بن جمشیدالملک بن بحوجهان‏ (ویونگهان) بن اینکهد/ابحهر (تهمورث) بن اوشهنج (هوشنگ) بن فراوک‏ بن سیامک بن موسى (میشی)‏ ابن کیومرث.

-تاریخ سیستان، ١۳۶۶: ۲۰۲-۲۰١

به صفحه تلگرام ما بپیوندید، تاربرگ تاریخ میانه:

http://t.me/midhistor