یکهزار سال پیش، ابوریحان بیرونی دانشمند جامعالاطراف ایرانی به شیوهای علمی وجود خشکیها و قارههای پهناور را پیشبینی کرده بود.
او که در فلسفه صاحب آرای متفاوت بود، در زیستشناسی ریشههایی از اندیشه فرگشت را مطرح کرده بود، در فیزیک چگالسنج را اختراع کرده بود، در کتاب اسطرلاب خود روشی برای محاسبهٔ شعاع زمین ارائه کرده بود و باور داشت که این زمین است که به دور خورشید میگردد.
بیرونی قاره آمریکا را با استفاده از دانش و استدلالش کشف کرد.
پروفسور فردریک استار رئیس بخش مطالعات آسیای مرکزی دانشگاه جانز هاپکینز (همایش علمی واشنگتن، نقل از مجله ساینس):
"بیرونی به منظور تعیین دقیق جهت قبله، مختصات شهرهای زیادی را ثبت کرده بود و به علاوه به مختصات یکهزار مکان دیگر از روی منابع دیگر دسترسی داشت.
با استفاده از این اطلاعات، او روی یک کره به قطر پنج متر، نقشه دنیای کشف شده تا آن روز را ایجاد کرد. بعد از اتمام کار او متوجه شد که سه-پنجم کل دنیا خالی مانده است.
خیلیها بر این باور بودند که اقیانوس بزرگی این خشکی را احاطه کرده است. اما بیرونی استدلال کرد، همان نیروهایی که در دو-پنجم کره زمین خشکیها را از دل زمین بیرون آوردهاند، در سه پنج دیگر هم باید فعال باشند. او حدس زد که در آن پهنهء عظیم خالی، یک یا دو خشکی بزرگ باید وجود داشته باشد".
همچنین رابرات فان گنت که یک متخصص در زمینهء تاریخ ستارهشناسی در دانشگاه اوترخت است، میگوید:
"در صورتی که عبارات گفته شده از کتابهای بیرونی به درستی تفسیر شده باشند، هیچ دلیلی وجود ندارد که بیرونی را از فهرست کاشفان زودهنگام آمریکا، حذف کنیم".
به صفحه تلگرام ما بپیوندید، تاربرگ تاریخ میانه: