ماهوی سوری، در پس کشتن یزدگرد سوم

یکی موبدی بود زادوی نام
به جان از خرد بر نهاده لگام
به ماهوی گفت ای بَد اندیش مرد
چرا دیو، چشم تو را خیره کرد
چنان دان که شاهی و پیغمبری
دو گوهر بُوَد در یک انگشتری
از این دو، یکی را همی بشکنی
روان و خرد را به پای افکنی

شاهنامه فردوسی