در سده هجدهم، بخشهایی از قفقاز امروزی در اشغال ارتش عثمانی بود. نادرشاه طی نامهای از پادشاه عثمانی خواست خاک ایران را ترک کند، قبل از آنکه او را به خشم آورد.
مهرداد ایرانمهر
بخشی از سخنان نادرشاه پس از ورود به دهلی:
فتح هند، افتخار نبود. برای من دستگیری متجاوزان و سرسپردگانی (ابدالیهای هرات) مهم بود که ۲۰ سال کشورم (مشهد) را ویران ساخته و جنایت و غارت را در حد کمال بر مردم سرزمینم ایران روا داشتند. اگر به دنبال افتخار بودم، سلاطین اروپا را به بردگی میگرفتم. (تاریخ سیاسی و نظامی دوران نادرشاه)
سالهاست که فرهنگ و تاریخ ایران و کسانی چون هوخشتره، کوروش، داریوش، اردشیر بابکان، شاهاسماعیل صفوی، نادرشاه افشار و آغامحمدخان قاجار و... مورد هجمه و تمسخر روشنفکران و چپهای فکری بودهاند.
از نظر ایشان، اتهام هوخشتره داشتن نام مسخره (به معنای شاه خوب) و حمله به کشور همسایه، کوروش یهودی بودن و حمله به بابِل همراه با کشتار مردم، داریوش سرکوب وحشیانۀ شورشیان داخلی، اردشیر بابکان رفتار وحشیانه با شاه اشکانی و برپایی حکومت دینی و ایجاد جامعۀ طبقاتی، شاهاسماعیل صفوی کشتار مخالفان مذهبی و احیای دوبارۀ ایران، نادرشاه افشار بدرفتاری با مردم و حمله به دهلی و غارت هند، آغامحمدخان قاجار گسترش دوبارۀ مرزهای ایران و عدم انعطاف در شئون مربوط به ادارۀ مملکت و... میباشد.