نوشتار ایرانی
فرهنگ و تاریخ اجتماعی ایرانیان
نوشتار ایرانی
فرهنگ و تاریخ اجتماعی ایرانیاندرباره من
پیوندها
- ایران آینده - اسکای بلاگ اسکای
- تاریخ میانه نسخهء دوم
ابر برجسب
ایران آمریکا پهلوی عربی فرهنگ ساسانی کوروش ایرانی خط شاهنامه نوروز زبان فارسی مصر زبان فارسیبرگهها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- اسفند 1403 3
- بهمن 1403 1
- دی 1402 1
- مهر 1402 5
- شهریور 1402 5
- مرداد 1402 18
- تیر 1402 12
- خرداد 1402 5
- اردیبهشت 1402 28
- فروردین 1402 14
- اسفند 1401 2
- شهریور 1401 5
- مرداد 1401 9
- تیر 1401 7
- خرداد 1401 5
- اردیبهشت 1401 2
- فروردین 1401 9
- اسفند 1400 15
- بهمن 1400 8
- دی 1400 3
- آبان 1400 4
- آذر 1399 2
- آبان 1399 7
- آذر 1396 1
- خرداد 1396 1
- اردیبهشت 1396 1
- مهر 1395 2
- تیر 1395 1
- خرداد 1395 1
- اردیبهشت 1395 1
- آذر 1394 7
- آبان 1394 1
- مهر 1394 1
- شهریور 1394 3
- خرداد 1394 4
- اردیبهشت 1394 5
- فروردین 1394 4
- بهمن 1393 4
- آبان 1393 1
- مهر 1393 2
- مرداد 1393 2
- تیر 1393 1
- بهمن 1392 1
- دی 1392 3
- آذر 1392 3
- آبان 1392 1
- مهر 1392 1
- شهریور 1392 6
- آبان 1391 2
- شهریور 1391 1
ﻣﻨﺎﻇﺮﻩ ﺑﺎ ﺧﺮ
ﺭﻭﺯﯼ ﺑﻪ ﺭﻫﯽ ﻣﺮﺍ ﮔﺬﺭ ﺑﻮﺩ ... ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻩ ﺑﻪ ﺭﻩ، ﺟﻨﺎﺏ ﺧﺮ ﺑﻮﺩ
ﺍﺯ ﺧﺮ ﺗﻮ ﻧﮕﻮ، ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﮔَُﻬﺮ ﺑﻮﺩ ... ﭼﻮﻥ ﺻﺎﺣﺐ ﺩﺍﻧﺶ ﻭ ﻫﻨﺮ ﺑﻮﺩ
ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺟﻨﺎﺏ، ﺩﺭ ﭼﻪ ﺣﺎﻟﯽ ... ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﻭﺿﻊ ﺑﺎﺷﺪ ﻋﺎﻟﯽ
ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﯿﺎ ﺧﺮﯼ ﺭﻫﺎ ﮐﻦ ... ﺁﺩﻡ ﺷﻮ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯﯾﻦ ﺻﻔﺎ ﮐﻦ
ﮔﻔﺘﺎ ﮐﻪ ﺑﺮﻭ ﻣﺮﺍ ﺭﻫﺎ ﮐﻦ ... ﺯﺧﻢ ﺗﻦ ﺧﻮﯾﺶ ﺭﺍ ﺩﻭﺍ ﮐﻦ
ﺧﺮ ﺻﺎﺣﺐ ﻋﻘﻞ ﻭ ﻫﻮﺵ ﺑﺎﺷﺪ ... ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﻋﻤﻞ ﻭُﺣﻮﺵ ﺑﺎﺷﺪ
ﻧﻪ ﻇﻠﻢ ﺑﻪ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻧﻤﻮﺩﯾﻢ ... ﻧﻪ ﺍﻫﻞ ﺭﯾﺎ ﻭ ﻣﮑﺮ ﺑﻮﺩﯾﻢ
ﺭﺍﺿﯽ ﭼﻮ ﺑﻪ ﺭﺯﻕ ﺧﻮﯾﺶ ﺑﻮﺩﯾﻢ ... ﺍﺯ ﺳﻔﺮﮤ ﮐﺲ ﻧﺎﻥ نه ﺭﺑﻮﺩﯾﻢ
ﺩﯾﺪﯼ ﺗﻮ، ﺧﺮﯼ ﮐُﺸﺪ ﺧﺮﯼ ﺭﺍ ... ﯾﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑُﺮﺩ ﺯ ﺗﻦ ﺳﺮﯼ ﺭﺍ
ﺩﯾﺪﯼ ﺗﻮ، ﺧﺮﯼ ﮐﻪ ﮐﻢ ﻓﺮﻭﺷﺪ ... ﯾﺎ ﺑﻬﺮ ﻓﺮﯾﺐِ ﺧﻠﻖ ﮐﻮﺷﺪ
ﺩﯾﺪﯼ ﺗﻮ، ﺧﺮﯼ ﮐﻪ ﺭﺷﻮﻩﺧﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ... ﯾﺎ ﺑﺮ ﺧﺮ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺳﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ
ﺩﯾﺪﯼ ﺗﻮ ﺧﺮﯼ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﭘﯿﻤﺎﻥ ... ﯾﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺯ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺑُﺮﺩ ﻧﺎﻥ
ﺧﺮ، ﺩﻭﺭ ﺯ ﻗﯿﻞ ﻭ ﻗﺎﻝ ﺑﺎﺷﺪ ... ﻧﺎﺭﻭ ﺯﺩﻧﺶ ﻣﺤﺎﻝ ﺑﺎﺷﺪ
ﺧﺮ، ﻣﻌﺪﻥ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﮐﻤﺎﻝ ﺍﺳﺖ ... ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺧﺮﯾّﺖ، ﺯ ﺧﺮ ﻣﺤﺎﻝ ﺍﺳﺖ
ﺗﺰﻭﯾﺮ ﻭ ﺭﯾﺎ ﻭ ﻣﮑﺮ ﻭ ﺣﯿﻠﻪ ... ﻣﻨﺴﻮﺥ ﺷﺪﺳﺖ ﺩﺭ ﻃﻮﯾﻠﻪ
ﺩﯾﺪﻡ ﺳﺨﻨﺶ ﻫﻤﻪ ﻣﺘﯿﻦ ﺍﺳﺖ ... ﻓﺮﻣﺎﯾﺶ ﺍﻭ ﻫﻤﻪ ﯾﻘﯿﻦ ﺍﺳﺖ
ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺯ ﺁﺩﻣﯽ ﺳَﺮﯼ ﺗﻮ ... ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﻪ ﺩﯾﺪ ﻣﺎ، ﺧﺮﯼ ﺗﻮ
ﺑﻨﺸﺴﺘﻢ ﻭ ﺁﺭﺯﻭ ﻧﻤﻮﺩﻡ ... ﺑﺮ ﺧﺎﻟﻖ ﺧﻮﯾﺶ ﺭﻭ ﻧﻤﻮﺩﻡ
ﺍﯼ ﮐﺎﺵ ﮐﻪ ﻗﺎﻧُوﻥ ﺧﺮﯾّﺖ ... ﺟﺎﺭﯼ ﺑﺸﻮﺩ ﺑﻪ ﺁﺩﻣﯿّﺖ...
سلام دوست گرامی
این شعر از ایرج میرزا نیست.اصلاح بفرمایید سپاسگزار می شوم
دستکم می‌گفتید از کیست!
سلام. من خیلی گشتم که ببینم این شهر از ایرج میرزا هست یا نه؟نکنه از خود آقای بشیریه؟تو خیلی از وبلاگها که این شعررو نوشتن گفتن از ایرج میرزاست. خودتون بگردین میبینید.آقای بشیری هم فکر کنم فقط نویسنده این شعر در وبشون بودن نه شاعر. لطف کنید بگین. اگر خواستین سری به من بزنید فقط بنویسید(ادبیات منطقه خفر)خودم فعالش کردم.ممنون
با دورد
همانطوری که پیشتر هم کاربر دیگری اعلام داشته، این شعر از ایرج میرزا نیست و متعلق به شخصی است به نام فیروز مبشری که سال این شعر رو در سال ۱۳۸۸ سروده.
درود، اصلاح می‌شود.
با سلام من حدود نیم قرن است دیوان ایرج را میخوانم چنین شعری در دیوان او ندیده ام
با عرض سلام این شعر از آقای فیروز بشیری هست که ساکن نروژ هستن
این شعر متعلق به دکتر عیسی کشوری است و سال های پیش در کتاب لطایف القضا ایشون چاپ شده است و قابل بررسی است
ممنون از سایت خوب شما شعر فوق العاده ایرج میرزا
این شعر سانسور شده
سلام
شاعر ان شعر من هستم اگر خواستید در واتس اپ پیام دهید کاملش را ارسال کنم لطفا اصلاح فرمایید
مسبحا ( عیسی کشوری
https://t.me/+QpCOp5RK-_ot1ahG
دو عزیز با نام‌های فیروز بشیری و عیسی کشوری مدعی سرودن این شعر هستند.
کدامیک را درج کنیم؟