کاربرد یای اضافه در واژگان منتهی به، ه

مهرداد معمارزاده طهران (ایران‌مهر)

http://payampars.net/527-2012-08-21-21-11-17.html

از آغاز تا کنون، فراگشت‌های بسیاری در خط و زبان ما رخ داده، و از آنگونه کاربرد «یای اضافه» در واژگانی است که واک (حرف) پایانی آن‌ها «ه» می‌باشد. برای نمونه، واژگانی همچون «درباره، سایه، واژه، نوشته و...»، که با آمدن «یای اضافه» در پایان آن‌ها، بدینگونه در می‌آمدند: درباره‌ی، سایه‌ی، واژه‌ی، نوشته‌ی و...

جایگزینی خط فارسی با چه؟

گردآوری: مهرداد معمارزاده طهران

http://www.payampars.net/index.php?option=com_content&view=article&id=1208:2013-05-22-15-35-46&catid=71:2012-07-17-07-43-46&Itemid=17#.UadVl0rJSZR

https://www.balatarin.com/permlink/2013/5/23/3321738

از هنگامی که ساده کردن پیچیدگی‌های زبان فارسی در دستور کار ایران‌دوستان قرار گرفت، بِه‌نگاری خط نیز همپای آن به بحث گذاشته شد.

درین راستا، کسانی به دادن پیشنهادهایی برای هر چه دقیق‌تر کردن شیوۀ خط‌نگاری بسنده کرده، اما عده‌ای طرح تغییر خط فارسی به لاتین را در میان نهاده و گمان برده‌اند که با لاتینی کردنِ نگارش زبان فارسی، همۀ نارسایی‌های احتمالی زبان، به یکباره از میان خواهد رفت!

خط و زبان هخامنشیان، ایرانی است

مهرداد ایران‌مهر
روزگاری بیش از سه‌چهارم سرزمین‌های شاروَند (متمّدن) جهان، از سِند و یکسرت گرفته تا نیل و دانوب، زیر نگین فرمان و فرهنگ جهانشاهی پهناور ایرانیان به روزگار هخامنشی جای داشت.
پس روشن است،‌ مردمانی که بتوانند بر نزدیک به ۸۰ درصد سرزمین‌های شاروَند جهان روزگار خویش فرمان برانند،‌ می‌بایست که از تاریخی کهن و فرهنگی پُرمایه برخوردار بوده و همۀ ویژگی‌های یک فرهنگ پویا، و از آن گونه خط و زبانی توانمند را در چنبرۀ دستان و اندیشۀ توانمند خویش فراچنگ آورده باشند.

خط ما فارسی است یا عربی؟

خط ما فارسی است یا عربی(۱)؟

مهرداد ایران‌مهر

هر گروه از مردمان، برای استوار ساختن پایه‌های فرهنگ خویش، به دستمایه‌ای گران همچون «خط» نیاز دارند؛ تا به کمک آن، پرده از رازهای نهان فرهنگ خویش بردارند.

پیشینیۀ خط فارسی یا خط فارسی بازماندۀ خط‌های کهن ایرانی

دکتر آزاده احسانی

دیدگاه برخی دربارۀ خط پارسی اینست که، «این خط بازمانده‌ایست از خطی که آن را عربی می‌خوانند»، و شگفت آنکه برین باورند، «خط عربی، بازماندۀ خط نبطی یا کوفی است!».

حال آنکه وجود خطی با نام «خط عربی!» خود جای پرسش دارد. چرا که تا پیش از اسلام نشانی از وجود خط و دیوان و آموزش در میان عرب‌ها به ویژه در میان عرب‌های حجاز دیده نشده است. هر چند از عرب‌های شمال عربستان (حیره و غسان، که یکی زیر فرمان شاهنشاهی ایران و دیگری زیر فرمان امپراطوری روم بود)، پنج مدرک که کهن‌ترین آن‌ها به ۱۵۰۰ سال پیش باز می‌گردد، به دست آمده است. از عرب‌های جنوب نیز آثاری به دست آمده که پیوند با مردمان یمن دارد و آن‌ها نیز همانند مردم حیره زیر فرمان شاهنشاهی ایران بوده‌اند.