دستور خطّ فارسی
برای کلمههای مختوم، به «ه» ملفوظ در حالت اضافه، از علامت «ۀ» استفاده میشود:
برنامۀ روزانه، بندۀ خدا، به مثابۀ، خانۀ آنها، رانندۀ ماهر...
این علامت، کوتاه شدۀ «ی» (یای کوتاه) است و نباید آن را با نشانۀ همزه اشتباه گرفت.
-دستور خطّ فارسی، ۱۴۰۱ش، چ۱، ویراست جدید، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ص۴۷.
به صفحه تلگرام ما بپیوندید، تاربرگ تاریخ میانه:
مهرداد معمارزاده طهران
نقدی بر شیوۀ جدانویسی در نگارش خط فارسی
امروزه برخی در نگارش واژگان فارسی، کار را به آنجا رساندهاند که چندین واژۀ جدا را آنچنان به هم میچسبانند که آدم فراموش میکند واژگان نخستین چه بودهاند.
اما گروهی نیز، از آن سوی بام افتاده و برای پرهیز از اینگونه پیوستهنویسی، به جدانویسیِ بدون مرزی روی آوردهاند که کار به سان دیگری به ویرانی گراییده است!