آموزش فرهنگ اجتماعی، اولویت فراموش شده در ایران

 

پاییز سال 1373 در هفتۀ اول ورود به پاریس، در فروشگاه زنجیره‌ای Auchane (شبیه فروشگاه‌های شهروند خودمان) در مرکز خرید بزرگ و معروف «چهارفصل» در محلۀ لادفانس پاریس، پس از خرید رفتم سر صندوق.

7 آبان، نَه 29 اکتبر

مهرداد معمارزاده طهران (م. ایران‌مهر)

http://www.payampars.net/747-7-29.html

http://www.balatarin.com/permlink/2012/10/16/3173337

روز جهانی کوروش بزرگ

پس از گذشت هزاره‌ها زندگیِ پرفروغ بر پهنۀ فلاتی کهن به نام ایران، سرانجام آن روزگار فرخنده فرارسید تا یکی از فرزندان خوشنام این خاک، همۀ تیره‌های هم‌خانواده و در پیوندِ این گسترۀ پهناور را زیر پرچم دولتی یکپارچه و فراگیر فراخوانده و هنجاری نو در کار دیوانداری جهان دراندازد؛ و او نبود مگر «کوروش بزرگ»؛ بنیانگذار جهانشاهی پهناور هخامنشی.

ماهیگیری از آب گل‌آلود پانترکیسم!

29 اردیبهشت 1394

بابک اردبیلی  

آگاهانی که امور و مسائل ایران را از منظر ملی پیگیری می‌کنند، با ظرافت و دقت متوجه هستند که عده‌ای برای مناطقی از ایران در پی ایجاد هویت و همبستگی «قومی» به آن معنا از قومیت که مثلا در آمریکا در مطالعات سرخپوستان در مقابل سفیدپوستان آنگلوساکسون به کار می‌رود، می‌باشند.

ادبیات موضوع این مطالعات نیز از نگاه‌های نومارکسیستی مانند نظریۀ «استعمار داخلی» کسب و اخذ می‌شود. این موضوعات برای ایجاد غیریت و ایجاد یک همبستگی بر مبنای «هویت قومی»(به معنایی که ذکر شد) که پایۀ یک کنش سیاسی باشد، به کار می‌رود.

دست‌های پشت پرده در نابودی آثار باستانی آشور

ادمین خلیج فارس

نخست، امروز به هیچ رو نمی‌توان بدون سند و مدارک و به طور قطعی اعلام کرد که دست‌های پشت پردۀ نابودی آثار باستانی آشور و ایران در عراق، چه کسانی هستند.

اما شواهد، تجارب گذشته، عقل و منطق نشان می‌دهد که گروه تروریستی داعش به تنهایی عمل نکرده و مغزهایی فراتر از مغز چند قصاب واپسگرای مذهبی عرب و ترک و پاکستانی این گروه را هدایت می‌کنند، که در این میان برخی با سوءاستفاده از موقعیت، سرگرم پیاده کردن برنامه‌های خود می‌باشند.

بومی‌گزینی، طرحی اسرائیلی برای تجزیۀ قومی ایران

مهرداد ایران‌مهر

هنوز جوهر امضاء تفویض صدارت به دولت بنفش خشک نشده بود که سیل اظهارات و اقدامات اعضای نورسیده و حریص آن جهت اجرای طرح غیرقانونی «آموزش به زبان مادری اقوام!» در کشور، از در و دیوارِ «هیات دولت» سرازیر مناطق بیش و کم التهاب‌زدۀ به اصطلاح قومی گشت.